စက္တင္ဘာ။ ။ တရားဥပေဧ။္ အထက္တြင္ ေငြႏွင့္ ဒုစရိုက္ ဂိုဏ္းသားမ်ား ရွိေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံ တြင္ ထို ဂိုဏ္းသား မ်ားျဖင့္ မပတ္သက္ သေရြ႕ ျပည္သူ မ်ားမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ ႏိုင္ၾက ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္း လုပ္သား မ်ားမွာ ယင္းတို႕ ကိုယ္တိုင္ မသိရွိ လိုက္ရပဲ ထိုဂိုဏ္းသားမ်ား ပိုင္ဆိုင္ေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း မ်ားတြင္ သြားေရာက္ အလုပ္ ေလွ်ာက္ထား လုပ္ကိုင္ မိၾက သျဖင့္ ကိုယ္က်ိဳး နည္းရ ေလသည္။ စက္တင္ဘာလ အတြင္း မဟာခ်ိဳင္ ခရိုင္ တစ္ခု တည္းမွာပင္ ႀကီးက်ယ္ လွေသာ တရားမမႈ ႏွစ္ခု ေပၚေပါက္ ေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ ႏိုင္ခဲ့
ၾကပါသည္။ပထမအမႈမွာသူေဌးတစ္ဦးတည္းကပိုင္ဆိုင္ေသာ ငါးဖမ္း ေမာ္ေတာ္ ၆စင္း ေပၚမွ ျမန္မာ၊ ထိုင္းႏွင့္ ကေမၱာ ဒီးယား ႏိုင္ငံသားမ်ား အပါအ၀င္ ငါးဖမ္း သမားမ်ား အားလံုး အဆိပ္ သင့္ ကာ ေဆးရံုသို႕ အခိ်န္မီ ေရာက္သူ အနည္းငယ္ မွအပ က်န္သူမ်ား အားလံုး ေသဆံုးရာတြင္ ျမန္မာေလွသား ၆၀ ဦးေက်ာ္ ပါ၀င္ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။ မဟာခ်ိဳင္ေဆးရံုႀကီးမွ တာ၀န္ က် ဆရာ၀န္ ႀကီးက အဆိပ္သင့္ ေသဆုံး ျခင္းဟု အတည္ျပဳ ေျပာဆိုခဲ့ ေသာ္လည္း မည္သည့္ အဆိပ္ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုမူ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆို ျခင္း မျပဳ၀ံ့ဘဲ ျငင္းဆန္ခဲ့
ပါသည္။က်န္ရစ္သူေလွသားမ်ားဧ။္ေျပာဆိုခ်က္အရ ယင္းတို႕အားလံုးမွာ လစဥ္ လခ ရသည္ မဟုတ္ဘဲ တစ္ႏွစ္ ေနမွ လစာ စုရွင္းေပး ခံၾက ရေၾကာင္း၊ ယခု စက္ေလွ၆စင္းမွ ေလွသား မ်ားမွာ လစာ မရ သည္မွာ ၃ႏွစ္ ေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခု တစ္ေခါက္ စက္ေလွ ကပ္လွ်င္ လစာ ရွင္းရန္ ေလွသား မ်ားမွ ေတာင္းဆို ခဲ့ၾက ေၾကာင္း၊ သို႕ေသာ္ စက္ေလွ ကမ္းမ ကပ္မီ မွာပင္ ေလွသားမ်ား ကိုယ္ေဖာ ေရာင္ကာ စတင္ ေသဆံုးခဲ့ ၾကေၾကာင္း၊ စက္ေလွ ဆိပ္ကမ္း မကပ္မီ စုစုေပါင္း ၁၅ဦးမွာ ပင္လယ္ထဲတြင္ စက္ေလွ ခုတ္ေမာင္း ေနစဥ္ ေသဆံုး
ခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ထိုသူတို႕ကိုေလွသားမ်ားကေရခဲရိုက္ထားခဲ့ၾကေသာ္လည္း မာလိန္မွႈးႏွင့္ သူေဌးမွ ပင္လယ္ တြင္းပစ္ခ် ခဲ့ရန္ ခိုင္းေစမႈေၾကာင့္ မလႊဲေရွာင္ သာပဲ ပစ္ခ်ခဲ့ ရေၾကာင္း၊ အမႈမွန္ ေပၚမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ အေလာင္း ေဖ်ာက္ခိုင္းသည္ ထင္ပါေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေျဖၾကား ခဲ့ပါသည္။ ထိုေလွသား အားလံုးမွာ တရားမ၀င္ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ ကိုင္ၾကရ သူမ်ားျဖစ္သည့္ အတြက္ က်န္ရစ္သူ မိသားစုပါ ဒုကၡေပးခံရမည္ စိုး ေသာေၾကာင့္ ယင္းတို႕ ဧ။္ အမည္မွန္ႏွင့္ လိပ္စာမွန္ကို မည္သူ႕ကိုမွ်မေျပာျပဘဲ ေနခဲ့ၾကသျဖင့္ မည္သူ႕ ကိုမွ် အေၾကာင္းၾကားမေပးႏိုင္ပါေခ်။
ဒုတိယအမႈမွာအဖြားႀကီးျခံဟုလူသိမ်ားေသာအထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုမွ ျမန္မာလုပ္သား အမ်ားစု အပါအ၀င္ အလုပ္ သမား မ်ားကို စက္ရံု၀င္း အျပင္ ဖက္သို႕ ထြက္ခြင့္ မေပးဘဲ ခ်ဳပ္ေလွာင္ ထားၿပီး အခ မေပးဘဲ ခိုင္းေစျခင္း၊ အခြင့္အေရး ေတာင္းဆို သူမ်ားကို ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္ ျခင္းတို႕ ျပဳလုပ္ ေနရံုမွ် မက ရဲက ၀င္စစ္ရာအစစ္မခံဘဲ ရဲမ်ားကိုပင္လက္နက္ငယ္မ်ားျဖင့္ ျပန္လွန္ ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ILO အပါအ၀င္ အျခား ထိုင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသား ဦးစီးေသာ NGO မ်ား၊ ရဲမ်ားႏွင့္ ကေမၱာဒီးယား သံရံုးမွ တာ၀န္ ရွိပုဂိၢဳလ္ မ်ားပါ ပူးေပါင္း ၀န္းရံ ပိတ္ဆို႕ တိုက္ခိုက္ကာ ပိုင္ရွင္မ်ားကို ဖမ္းဆီး ရရွိခဲ့ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ပစ္ခတ္မႈ အၿပီး ထို အထည္ခ်ဳပ္ စက္ရံုကို ထိန္းသိမ္း ၿပီးေနာက္ ရွိသမွ် အလုပ္သမား မ်ားကို ထိန္းသိမ္း ထား ခဲ့ၿပီး ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္ ခံရမႈ တို႕ေၾကာင့္ အျပင္းအထန္ ေနထိုင္ မေကာင္း ျဖစ္ေနသူ မ်ားကို မဟာခ်ိဳင္ ေဆးရံုသို႕ တင္ပို႕ ေဆးကုသ ေစခဲ့ၾက ရပါသည္။ ထူးျခားခ်က္မွာ ေဆးရံု တက္ေရာက္ ေနရ ေသာ အလုပ္သမား မ်ားေရာ အခ်ဳပ္ခန္း ထဲတြင္ ထိန္းသိမ္းခံ ထားရ ေသာ အလုပ္သမား မ်ားပါ ယင္းတို႕ ကို ႏွိပ္စက္ခဲ့သည္မ်ား၊ လခမရဘဲမတရား
အလုပ္လုပ္ခိုင္း ခံရသည္ မ်ားကို မတိုင္ၾကား ရန္ႏွင့္ တိုင္ၾကား ခဲ့ပါက အေသပစ္သတ္မည္ဟု အေစာင့္မ်ား ခဏမရွိခိုက္ ၿခိမ္းေျခာက္ခံၾကရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ထိုအမႈႏွစ္မႈလံုးမွအသက္ရွင္က်န္ရစ္၍ထိန္းသိမ္းခံရသူမ်ားထဲမွ အလုပ္သမား လက္မွတ္ မရွိေသာ အသက္ ၁၈ႏွစ္ အထက္ လူမ်ားကို ျမန္မာ ႏိုင္ငံသို႕ ျပန္ပို႕ၿပီး အသက္ ၁၈ႏွစ္ ေအာက္ ကေလးငယ္ မ်ားကို လူငယ္ ျပဳျပင္ေရးေက်ာင္း မ်ားသို႕ ပို႕ေဆာင္ ပညာ သင္ေစၿပီး အလုပ္သမား လက္မွတ္ ရွိသူမ်ား ကိုမူ ဘန္ေကာက္ရွိ အလုပ္သမား ရံုးတြင္ ခဏ ေခၚယူ ထားရွိကာ အလုပ္သမား လိုအပ္သူ ထိုင္းအလုပ္ ရွင္မ်ား အစိုးရထံမွ တိုက္ရိုက္ ေလွ်ာက္ထား ရယူ ႏိုင္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။တပ္ခ္ခရိုင္မဲေဆာက္ၿမိဳ႕အတြင္းရွိစက္ရံုအလုပ္ရံုမ်ားတြင္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ ၾကေသာ ျမန္မာ လုပ္သားမ်ား အတြက္မူ ေရာင္ျခည္ဦး အဖြဲ႕ႏွင့္ အျခား အလုပ္သမား အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးေန ေသာ ၿြဥ မ်ားေၾကာင့္ အသိအျမင္ ပိုမို ပြင့္လင္း လာကာ ယခင္ ကထက္ ပိုမိုေသာ အလုပ္သမား ခံစားခြင့္ မ်ားကို ေတာင္းဆိုခံစား ရရွိ လာႏိုင္ ၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိရေသာ္လည္း အျခားတိုင္း၊ ခရိုင္ႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္မ်ား တြင္မူ ျမန္မာအလုပ္သမား မ်ားဧ။္ ဘ၀အေျခအေန မွာ မဲေဆာက္ႏွင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ အနီးတ၀ိုက္မွ လုပ္သား မ်ားထက္ အခြင့္အေရး ရရွိမႈ ေလ်ာ့နည္း ေနေသးေၾကာင္း ေတြ႕ရွိ ရပါသည္။
ျမန္မာ အလုပ္သမား မ်ားဧ။္ လံုျခံဳေရး အတြက္ တႏိုင္တပိုင္ တာ၀န္ ယူကာ စိတ္ေကာင္း ရွိေသာ ထိုင္း အလုပ္ရွင္ မ်ားကို စံုစမ္းရင္း ထိုအလုပ္ ရွင္မ်ား လိုအပ္ေသာ အလုပ္သမား မ်ားကို အလုပ္ရွင္ ဘက္မွေရာ အလုပ္သမား ဘက္မွပါ ၀န္ေဆာင္ခ မယူဘဲ ရွာေဖြကာ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားကို တိုက္ရိုက္ ဆက္ သြယ္ အပ္ႏွံေပးေသာ လူမႈေရး စိတ္ရွိသူ မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာ အလုပ္သမား မ်ားမွာ အနည္းငယ္ စိတ္ေအး ၾကရပါသည္။ သို႕ေသာ္ အလုပ္ရွာလိုသူမ်ား ထိုသူမ်ားႏွင့္တိုက္ရိုက္ ဆက္သြယ္ခြင့္ပိုမိုရရွိႏိုင္ရန္ သူတို႕ တႏိုင္ တပိုင္ ေၾကာ္ျငာထားေသာေၾကာ္ျငာစာရြက္ကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ဖန္ငခရိုင္တြင္းရွိျမန္မာေလွလုပ္သားရြာမ်ားရွိ ကေလးသူငယ္ မ်ားဧ။္ပညာေရးကို ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီ ေပးေနေသာ စီမံကိန္းမ်ားဧ။္ သက္တမ္းမွာ လာမည့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဆန္းပိုင္းတြင္ ကုန္ဆံုး ေတာ့မည္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ စီမံကိန္း သစ္မ်ား ခ်မွတ္ မည့္ သတင္း ထြက္ေပၚ မလာ ေသး သျဖင့္ မိဘမ်ားမွာ ယင္းတို႕ဧ။္ ကေလး မ်ား အတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္ ေနၾကေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္း လုပ္သားမ်ားမွာ သူတို႕ဧ။္ ဘ၀ အေျခအေနေၾကာင့္ မိသားစုလိုက္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႕ တရားမ၀င္ လာေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကစဥ္တြင္ လင္ေရာမယားပါ လုပ္ငန္းခြင္သို႕ တေနကုန္ သြားေရာက္ ေန ခိုက္ နာက္ပိုင္းရွိအသက္မျပည့္ေသးေသာ ကေလးငယ္မ်ားမွာ ေက်ာင္းလည္း မေနႏိုင္၊ အလုပ္လည္း မလုပ္ႏိုင္ၾကဘဲ သည္အတိုင္း ေနၾကရရွာပါသည္။
ျမန္မာျပည္တြင္းရွိေက်ာင္းမရွိေသာေက်းလက္ေတာ ရြာမ်ားတြင္ပင္ သည္လို ကေလး မ်ားမွာ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ဘုန္းႀကီး သင္သေလာက္ေတာ့ ပညာသင္ၾကားခြင့္ ရွိၾကပါေသးသည္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ရပ္ထဲရြာထဲမွ အိမ္ေစာင့္က်န္ ခဲ့ေသာ အဘိုးအို၊ အဘြားအိုမ်ားႏွင့္အတူအိမ္ေစာင့္ ရင္း သူတို႕ထံမွ ေလာက ႀကီး အေၾကာင္းကို ေရွး ေဟာင္း ေႏွာင္းျဖစ္၊ ပံုတိုပတ္စမ်ားမွတဆင့္ သင္ယူ ႏိုင္ခြင့္ ရွိၾကရွာ ပါေသးသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္းရွိ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္း လုပ္သား မ်ားဧ။္ ရင္ေသြးငယ္ မ်ားမွာမူ ထိုသို႕ေသာ အေျခခံ အခြင့္အေရး ကေလးမ်ား ေသာ္မွ မရရွိ ႏိုင္ၾက ရွာေပ။
ထိုင္း-ျမန္မာ အလုပ္သမား ၀န္ႀကီးရံုးမ်ားဧ။္ အစီအစဥ္အရ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ တရားမ၀င္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ ေနၾကေသာ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကို ျမန္မာအစိုးရမွ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ မ်ား ထုတ္ေပး ျခင္းႏွင့္ ထိုင္း အစိုးရမွ လက္ရွိသံုးစြဲေနေသာ အလုပ္သမား လက္မွတ္ မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံတကာ စံခ်ိန္မီ တရား၀င္ အလုပ္ လုပ္ခြင့္ ပါမစ္ ထုတ္ေပးျခင္း တို႕ျပဳႏိုင္ရန္အတြက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားဧ။္အမည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသား မွတ္ပံု တင္၊ ျမန္မာျပည္တြင္း ေနရပ္လိပ္စာ စာရင္းတို႕ကို ေကာက္ခံျခင္းတို႕ကို စတင္ျပဳလုပ္ ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။တာခ်ီလိပ္-မယ္ဆိုင္ နယ္စပ္ဂိတ္၊ ျမ၀တီ-မဲေဆာက္ နယ္စပ္ ဂိတ္ႏွင့္ ေကာ့ေသာင္း-ရေနာင္း နယ္စပ္ဂိတ္ တို႕တြင္ ျမန္မာဘက္ မွ အလုပ္သမား မ်ားမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္း အလုပ္ လုပ္ႏိုင္ရန္ အတြက္ ႏိုင္ငံကူး လက္ မွတ္ ေလွ်ာက္ထား ၾကရမည္ ျဖစ္ၿပီး ထိုင္း အလုပ္ ရွင္မ်ား မွလည္း အလုပ္သမား ရရွိႏိုင္ေရး အတြက္ ထိုင္းအလုပ္ သမား ၀န္ႀကီး ဌာန မွတဆင့္ ျမန္မာဂိတ္ မ်ားမွ တာ၀န္ ရွိသူမ်ား ထံ ေလွ်ာက္ထား ၾကရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း လက္ရွိအလုပ္သမား လက္မွတ္ျဖင့္လုပ္ကိုင္ ေနေသာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသား အလုပ္သမားမ်ားက ထိုသို႕ စာရင္းေပးျခင္းကို လိုက္နာရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့ ၾကပါသည္။
အေၾကာင္းရင္းကိုေမးၾကည့္ရာ မြန္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ ဘက္တို႕တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ သို႕ သြားေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ ေနသူ မ်ား ဧ။္ က်န္ရစ္သူ မိသားစုထံမွ အလွဴေငြ ကဲ့သို႕ ေကာက္ခံေၾကး မ်ားကို သာ မန္ မိသားစုထက္ ပိုမ်ားစြာ အဆမတန္ ေကာက္ခံ ျခင္းကို ခံခဲ့ၾက ရေၾကာင္း၊ မေပးႏိုင္ပါက ထုိ မိသားစု ၀င္မ်ားကို ဖမ္းဆီးကာ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ သြား ေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ သူမ်ားကို ျပည္ပ အဖြဲ႔အစည္း မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ သည္ဟု သံသယ ရွိသည္ဟု စြပ္စဲြကာ ႏွိပ္စက္ ေမးျမန္း ခံၾက ရေသာ သာဓကမ်ား ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ထို႕ေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ အသစ္ လာေရာက္ ၾကေသာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသား မ်ားဧ‘။္ အေျခ အေနကို ေစာင့္ၾကည့္ ၿပီးမွ စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ ၾကမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း နယ္အသီးသီးမွ ျမန္မာ လုပ္သား မ်ားက ေျပာဆို ေနၾကပါသည္။
ရင္ၿငိမ္းပန္းကရုဏာအသင္းမွႀကီးမွဴးၿပီးေအာက္တိုဘာလ ၅ရက္ေန႕က ထိုင္းႏိုင္ငံ စမြန္စခြန္ ခရိုင္၊ မဟာခ်ိဳင္ ရပ္ရွိ ၀ပ္ဟုမ္ ဘုရားကို ျမန္မာအလုပ္သမား မ်ားက ျမန္မာျပည္မွ မွာယူ ပင့္ေဆာင္ လာေသာ ေရႊထီး ေတာ္သစ္ တင္လွဴ ဆက္ကပ္ ပြဲကို စည္ကား သိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့ၾကၿပီး ေအာက္တိုဘာလ ၈ရက္ ေန႕တြင္မူ ၀ပ္ထစ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းတြင္ ျမန္မာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး မ်ားကို ပင့္ေဆာင္ကာ သီတင္းကြၽတ္ လျပည့္ေန႔ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ ေန႕ကို အႏွစ္ပါပါ က်က္သေရ ရွိစြာ က်င္းပ သြားခဲ့ သည္ကို ေအာက္ပါ အစီအစဥ္ အရ ေတြ႕ရွိရ ပါသည္။ တက္ေရာက္ သူမ်ား ကိုလည္း ဓမၼဒါန အျဖစ္ တရားေခြ မ်ားႏွင့္ အရွင္ ဆႏၵဓိကဧ။္ တရားစာအုပ္ တို႕ကို ဦးေရႊသိန္း၊ ေဒၚေခ်ာ မိသားစုႏွင့္ ဦး၀င္းသိန္း၊ ေဒၚသိန္းသိန္းဆန္း မိသားစု တို႕မွ လွဴခဲ့ၾကပါ သည္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment